Een autoleven lang ploegt hij door de dikke blubber, weer of geen weer, bij nacht en ontij. Altijd tot de nok toe volgeladen en niet zelden met een loodzware trailer aan de trekhaak. Het deert deze Toyota HiAce niet, al 400.000 kilometer en 26 jaar lang doet hij elke dag zonder morren z´n ding: “Deze Toyota is onze ambulance.”
Grote verantwoordelijkheid
Wie werkt bij een bronbemalingsbedrijf moet niet bang zijn voor vieze handen en draagt bovendien een grote verantwoordelijkheid. Bronbemaling wordt vaak toegepast om grondwater uit bouwputten te houden. Als daarbij iets misgaat, moet snel worden ingegrepen omdat anders veel – kostbare – schade kan ontstaan. Bronbemalingsbedrijf Kil in het Brabantse Hoogerheide zocht daarom een servicebus waarop het kon vertrouwen.
Beste keuze
In 1999 bestelde ondernemer Jos Kil een nieuwe Toyota HiAce 4x4 bij de regionale dealer. De HiAce bleek na proefritten in diverse bussen de beste keuze met zijn onverwoestbare techniek en vrachten trekkracht. Sinds Kil het koopcontract van de HiAce ondertekende, is er veel gebeurd. De techniek stond niet stil. Kil werd steeds beter in het ontwikkelen van zijn eigen machines. Jos zag zijn bedrijf groeien en droeg uiteindelijk de scepter over aan zijn zoon. Die zette de groei voort, in de wetenschap dat hij kon blijven vertrouwen op de trouwe servicebus.
Tandemasser
“Die Toyota heeft een langere staat van dienst dan ik!”, lacht werkplaatschef René de Backer, die inmiddels ook al 20 jaar in dienst is. In die jaren leerde hij de HiAce door en door kennen: “Aanvankelijk reed collega Wim ermee en die was er verschrikkelijk zuinig op. Sinds Wim met pensioen is, heeft de Toyota geen vaste chauffeur meer. Geloof mij als ik zeg dat deze bus hard moet werken. Hij is altijd tot zijn maximale laadvermogen beladen met gereedschap en onderdelen en meestal hangt er een tandemasser van een tonnetje of twee achter, met een pomp erop.”
Meteen uitrukken
Wanneer op een bouwplaats een probleem met een pomp ontstaat, moet de Toyota direct op pad. Want als een pomp kapot is en het grondwater omhoog komt, moet je snel handelen, aldus René: “Als je een paar uur wacht, dan kan het water de fundering of zelfs een hele kelder omhoog drukken. Dat kan tonnen schade opleveren. Als we een melding krijgen van een pomp met problemen, dan moeten we meteen uitrukken. Dan is het heel fijn om te weten dat je een bus hebt die het altijd doet. Deze Toyota is onze ambulance, zo belangrijk is-ie wel.”
No-nonsensbusje
Net als een echte ambulance rukt ook deze Toyota vaak ’s nachts uit en de bestemming is lang niet altijd dicht bij huis. Ter plekke zijn de omstandigheden soms erbarmelijk: “Door de vierwielaandrijving kun je zelf in de dikste blubber uit de voeten, maar soms rijden we ons toch vast. Daardoor is de koppeling ook twee keer gesneuveld. Maar verder is dit een enorm no-nonsensbusje waaraan nooit iets kapot gaat. Ik weet het niet meer zeker, maar het kan zijn dat één keer een remschijf vervangen is. Verder herinner ik me geen enkel mankement”, vertelt René.
Terugschakelen
Oké, de oude dieselmotor was al nooit een hoogvlieger qua vermogen en begint wat tekenen van vermoeidheid te vertonen: “Zeker bergop moet je op de snelweg plankgas rijden. Een tunnel uitrijden betekent soms terugschakelen naar z’n drie, het gaat wel maar het houdt niet over. Comfort is er nauwelijks en hij begint ook hier en daar te roesten. Je gaat de leeftijd dus wel merken”, zegt René, met een genegenheid die suggereert dat deze Toyota méér is dan een bedrijfsmiddel. Misschien is het wel bijna een echte collega: “Ik voel wel empathie voor deze bus, ja.”
Pensioen nadert
Hoewel René een technisch wonder is en voor zijn werkgever vrachtwagens voorziet van zelf ontwikkelde rupsbandaandrijving, sleutelt hij niet aan de Toyota. Dat is simpelweg niet nodig en de beurtjes worden uitgevoerd door de dealer die de HiAce in 1999 aan de firma Kil verkocht. Die voorziet voorlopig nog geen problemen met de oude Toyota, maar toch zou het kunnen dat de HiAce zijn pensioen nadert. René legt uit dat dat in elk geval niet aan de werklust van de HiAce ligt.
Gehecht
“Nieuwe bedrijfswagens zijn flink in prijs gestegen. En hoewel de Toyota het nog altijd doet, moeten we ook naar de toekomst kijken. Dus hebben we een nieuwe bus aangeschaft die de HiAce moet opvolgen. Gelukkig hoorde ik de baas al opperen dat de HiAce misschien een mooie camper kan worden. Dat is een mooi idee, maar we zullen hem hier op het werk wel missen. Op één of andere manier raak je toch gehecht aan zo’n goede bus”, besluit René.
